سختی گیر آب آشامیدنی

یک سختی گیر آب آشامیدنی ، کلسیم و منیزیم را از طریق فرآیندی به نام تبادل یونی از آب خارج کرده و مواد معدنی ایجاد کننده سختی آب را حذف می کند . این فرایند آب را برای مصرف روزانه و آب آشامیدنی را فراهم می کند .

سختی گیر آب آشامیدنی

سختی گیر آب آشامیدنی ، یک نوع سیستم فیلتراسیون کل خانه است که مواد معدنی ایجاد کننده سختی را از طریق فرآیندی به نام تبادل یونی از آب آشامیدنی شما حذف می کند . یکی از شایع ترین و مخرب ترین مشکلات آب ؛ سختی آب می باشد که با سختی گیر آب ، به طور کامل رفع می شود . به مرور زمان دیواره ی لوله های آبکشی ، رسوب می گیرد . که سبب مسدود شدن آن می شود و در نتیجه فشار آب کاهش می یابد . همچنین به طور چشمگیری طول عمر وسایلی مانند ماشین ظرفشویی ، قهوه ساز و دستگاه های یخ ساز را کاهش می دهد . هر چه دمای آب بالاتر باشد، کلسیم و منیزیم بیشتری جامد شده و به رسوبات جامد داخل آبگرمکن شما تبدیل می شود . به همین جهت سختی گیر آب آشامیدنی به گونه ای طراحی شده است که مواد معدنی سخت ناشی از گرمی آب را حذف می کند . , و آب تصفیه شده سالم را تحویل می دهد . که برای نوشیدن بی خطر هستند . انواع سختی گیر ها ، این فرآیند را به شیوه ای منحصر بفرد انجام می دهند .

اجزای تشکیل دهنده ی سختی گیر

یک سختی گیر آب آشامیدنی از سه جزء تشکیل شده است . یک شیر کنترل ، یک مخزن معدنی و یک مخزن آب نمک . این سه در کنار هم برای حذف مواد معدنی از آب سخت و تمیز کردن دوره‌ای سیستم ، لازم هستند .

• مخزن آب نمک : مخزن آب نمک به سیستم تصفیه آب در بازسازی کمک می کند . این مخزن در مجاورت مخزن معدنی قرار می گیرد . مخزن آب نمک ؛ محلول بسیار غلیظی از نمک را برای بازیابی بار مثبت دانه های رزین ، ذخیره می کند . نمک به صورت دستی به مخزن آب نمک اضافه شده و حل می شود . هنگامی که شیر کنترل ثبت می کند که ظرفیت نرم شدن رزین در حال کاهش است ، محلول آب نمک سنگین ، از مخزن خارج می شود و از طریق رزین در مخزن معدنی شستشو می شود . اگر نمک در مخزن نمک تمام شود ، آب عبوری از دستگاه دیگر نرم نمی شود .
• شیر کنترل : شیر کنترل ، میزان آب عبوری از مخزن مواد معدنی و ورودی به خانه شما را اندازه گیری می کند . این شیر دارای یک متر است که حجم آب ورودی به مخزن معدنی را اندازه می گیرد . توام با اینکه آب سخت در مخزن معدنی جریان می یابد ؛ دانه های رزین ، یون های سدیم خود را با یون های معدنی سخت مبادله می کنند .
• مخزن مواد معدنی : مخزن مواد معدنی ، محفظه ای است که آب سخت در آن نرم و تصفیه می شود . خط تامین آب ، آب سخت را وارد مخزن می کند . آب از بستر دانه‌های رزین تراوش می‌کند و یون‌های کلسیم و منیزیم آب را رسوب می‌دهد .

سیستم اسمز معکوس برای آب

در طی فرآیند تبادل یونی ، دانه‌های رزین هنگام گرفتن مواد معدنی سخت ، سدیم را در آب آزاد می‌کنند . اما مقدار سدیم در آب تصفیه شده خیلی مضر و ناسالم نیست زیرا مقدار آن بسیار کمتر از آن چیزی است که عموما تصور می‌شود . مقدار سدیم اضافه شده توسط یک سختی گیر آب آشامیدنی با مقدار مواد معدنی سختی زا در آب ، رابطه خطی کاهشی دارد . به ازای هر میلی گرم سختی در آب ، دستگاه سختی گیر دو میلی گرم سدیم آزاد می کند . این تنها زمانی مشکل ساز می شود که در منطقه ای با آب بسیار سخت زندگی کنید . اگر سطح سختی آب شما بیش از ۴۰۰ ppm است ، باید یک سیستم اسمز معکوس برای تصفیه آبی که می نوشید و یا با آن طبخ می کنید نصب کنید . سیستم اسمز معکوس آب را از طریق یک غشای نیمه تراوا که قادر به حذف تقریباً تمام مواد جامد و نمک های محلول از آب است ، می گذراند . اگر پزشک به دلیل فشار خون یا مشکلات کلیوی به شما توصیه کرده است که مصرف سدیم خود را کاهش دهید ، توصیه می شود علاوه بر سختی گیر یا تصفیه کننده آب ، سیستم اسمز معکوس را نیز نصب کنید . سختی گیر رزینی نیز ، این فرآیند را با استنفاده از رزین های خاصی به انجام می رساند .

روش های کاهش سختی آب

برای کاهش سختی آب روش های زیادی وجود دارد از جمله ؛ استفاده از مواد شیمیایی برای جدا کردن یون های کلسیم منیزیم موجود در آب ، جانشین کردن یون های کلسیم و منیزیم آب با سدیم با استفاده از رزین های طبیعی تبادلگر یون (زئولیت) ، استفاده توام از هر دو روش بالا ، استفاده از نیروی مغناطیس . در فرایند جدا سازی یون های کلسیم و منیزیم ، از چندین ماده شیمیایی مانند آهک ، سدیم کربنات ، باریم کربنات ، سدیم فسفات و… استفاده می شود . برای انجام این فرایند ، آهک را به صورت آب آهک یا شیر آهک به کار می برند . سدیم کربنات : در صورتی که پس از حذف سختی کربناتی ، آب مقداری سختی غیر کربناتی داشته باشد ، می توانیم کربنات سدیم را جهت حذف سختی آب ، به کار ببریم . هیدروکسید سدیم نیز جهت پاکسازی سختی کربناتی و غیر کربناتی آب کاربرد دارد . اگر سختی آب از نوع غیر کربناتی باشد و مقدار سولفات های کلسیم ، منیزیم و سدیم آن بیش از حد معمول باشد ، می توان کربنات باریم را برای کاهش سختی آب بکار برد . فسفات سدیم نیز برای زدودن سختی آب کاربرد دارد . این نمک علاوه بر یون های کلسیم و منیزیم می تواند یون های منگنز و آهن را نیز به فسفات های انحلال پذیر تبدیل کند . رزین های تبادل گر یونی ، پلیمر هایی می باشند که ساختاری شبکه ای و بار الکتریکی ختنثی دارند . حین  تبادل  یون ، هر یون با یون دارای بار مشابه جایگزین می شوند . سختی گیر آب آشامیدنی ، انواعی دارد که با استفاده از یکی از روش های کاهش سختی آب ذکر شده در بالا ، این فرایند را برای شما انجام می دهد .